“Neden Mutluluğa Söz Verdim?
Çünkü mutlu olmanın doğuştan gelen hakkım olduğunu anca anladım da ondan…
Ve
Mutluluğa söz verdim
Çünkü ağlayarak dünyaya geldim
Hem sevdim, hem sevildim
Hep sevdim, hep sevildim
Hem yazdım, hem söyledim
Hem jazz’dım, hem tökezledim
Ama geçti…
Artık umut ektim koca sevgi ağacım için. Bir sürü çiçek açtı yenilendi sevgi ağacım benle
Ve bu bahar, her bahar, hep baharlara uyanacağım sabahlara da sözümdür mutluluğa verdiğim bu söz.
Yakında doğacak olan güneşimin her sabahına gecemi aydınlatacak yıldızlara da sözümdür.
Hem aya hem yakamozlara o masmavi sulara da verdiğim sözdür bu benim.
Denizlere, dağlara, yaylalara, ovalara, ırmaklara, ağaçlara, dallara bütün ormanlara…
Hem gencine, hem yaşlısına hem de bebekleredir bu sözüm benim.
Canım kuşlara, bütün evrene, doğadaki haycanlara açtım kollarımı…
Sarılmak istediğim her mutluluğa bundan böyle söz verdim.
Kusura bakmasın hüsran biletini kestim gönderdim.
Daima sevgiyle…”
Deniz Seki
Not: Tüm hayvanlara ben HAYCAN diyorum… Çünkü onlar can…
Sizlere ilk Deniz’in topraksız Zincirlikuyu’su olan cezaevinden Deniz’in Dibi ile seslendi. Bu kitapta yaşadığı karanlık süreci, zorlu günleri ve gizlice döktüğü gözyaşlarını kaleme almıştı. Ama hiçbir zaman karanlığa tamamen teslim olmadı Deniz Seki…
Ve şimdi Mutluluğa Söz Verdim ile Deniz’in en dibinde bulduğu hazineleri ve o hazinelerle yüzeye çıkışının ve güneşi ilk görüşünün heyecanını taşıdı satırlarına. Umut dolu bir öykü anlattı, Zümrüdüanka’nın öyküsünü… Yanıp yanıp küllerinden doğuşun ve insanın kendi içindeki mucizelerle tanışmasının öyküsünü. Dipsiz kuyulardan ışığa uzanan bir avuç gökyüzüyle kurduğu özgürlük hayallerini, umutlarını, heyecanlarını ve aşkını anlattı…
