“Şarkı yazma süresince, Mendes’in deneyimli söz yazarları, sanatçının vintage giyimine uygun olacak şekilde sözlerde retro tonlara geri dönüyor.”
“Herkese sıradan, normal bir insan olduğumu söylersem, konserlerime gelip müziğimi dinlemeyi bırakırlar mı?”
Yukarıdaki soru, 22 yaşındaki ünlü şarkıcı Shawn Mendes hakkındaki yeni, uzun metrajlı Netflix belgeselinin merkezindeki ikilem aslında.
Kanadalı şarkıcı Shawn Mendes, küçüklüğünden beri Justin Bieber’ı model alan ve Vine’da (6 saniyelik video çekme olanağı sağlayan uygulama) bazı şarkıların cover’ını yaparak onlu yaşlarının ortasında ün kazanmaya başlayan sempatik bir isim olarak tanınıyor.
Güzel yüzü ve sesini lisedeki Glee kulübünden edindiği deneyimlerle eğlence dünyasına iyi sunmayı bilen bu sanatçı, hırıltı gibi kalın ve birçok tiz sesi aynı potada eriterek milyonları sahnesinde toplamayı başarmış gibi görünüyor.
Life of the Party, Stitches ve There’s Nothin’ Holding Me Back gibi şarkıların yer aldığı ilk üç albümü ABD listelerinde zirveye ulaştı. İngiltere’de ise üçücü sırada yer alıyor. Nazik, eğlenceli ve ağır başlı olarak görülen Mendes’in ailesi de kendisiyle gurur duyuyor. Pop yıldızı kız arkadaşı Camila Cabello’nun (“Senorita” da düet yaptığı) ailesi de kendisinden memnun gibi görünüyor. Hayatını şimdiden az çok yoluna koymuş olan Mendes birçok şeyi çözmüş görünüyor. kafası karışmış olmalı. Ama bu ona müzikte üzerinde çalışacak çok az şey bırakıyor, bu yüzden dinleyiciyi içine çekecek çok az şey olduğunu görmek zor değil.
Tema açısından dördüncü albümü, oldukça sıradan biçimde, yalnız başına turne yapan müzisyenin sevgilisine olan özlemini konu alıyor. Albümün “Call My Friend” parçası, onu havaalanında bulur, şarkı sesi ile sevgilisine duyduğu özlemi hatırlar. Sarhoş olarak unutmayı istese de, onu bir türlü unutamaz. Şarkıda zaten biriktirdiği yığınla paraya karşılık hayatında “bir tatil günü” istediğini söylüyor. Bu isteği aynı şekilde “24 Hours” adlı şarkıda da belirterek, yapmakta olduğu dünya turunda “24 saatlik bir tatili” dört gözle beklediğini imgeliyor.
Daha sonra, söz konusu özlemini “Dream” adlı R&B şarkısında ,
“Oh, bebeğim,
senden ayrı kaldığımda,
yapabildiğim tek şey,
hayal, hayal, kurmak…”
sözleri ile ifade ediyor.
Orijinal beste ve fikir eksikliğine rağmen, Dream, Everly Brothers’ın 1958 çıkışlı “All I Have To Do Is Dream” şarkısına atıfta bulunuyor. Ayrıca, bu şarkının yazım süresince, Mendes’in deneyimli söz yazarları, sanatçının vintage giyimine uygun olacak şekilde sözlerde retro tonlara geri dönüyor.”
Albümün bir diğer şarkısı “Song For No One” ise akustik kaynağını The Beatles’tan alıyor.
Mendes’in genellikle “ergen” ya da “genç” olarak görülen hayran kitlesi bu sayılanları hatırlayacak ya da analiz edecek kadar belli bir yaşa/deneyime erişmiş olmayabilir. Belki de, bu “vintage” dönüşüm, aslında, bu kitlenin ebeveynlerini de mevzubahis kitlenin içine katmak için bir stratejidir. Eskiden dinledikleri şarkıların yeni bir bedende, kendilerine yakın bir tarzda vücut bulduğunu gören ebeveynler, konser bileti gibi şeyler için ekstra para harcamada artık bir sakınca görmeyebilirler. Tabii bu bir sanıdan ibaret, onu da belirtmek gerekiyor.
Yazan/Kaynak: Helen Brown/ https://www.independent.co.uk/arts-entertainment/music/reviews/shawn-mendes-review-wonder-camila-cabello-b1765596.html
Çeviren: Zilan Demir
